- dėblinti
- dė̃blinti, -ina, -ino intr. 1. iš paniūrų žiūrėti: Ko taip dė̃blini į mane, lyg tau ką bloga būčiau padaręs! Lkš. 2. Aln galvą, akis panarinus eiti, niūrinti, žioplinti: Jis ten dė̃blina ana! Snt. \ dėblinti; nudėblinti; padėblinti
Dictionary of the Lithuanian Language.